Socioloog Jaap Dronkers onderzocht een aantal jaar geleden de samenhang tussen intelligentie en de kans op echtscheiding. Zijn conclusie was dat tegenwoordig personen met een hoge juist minder snel scheiden, omdat intelligente mensen inzien dat een echtscheiding nadelige gevolgen heeft voor hun kinderen en voor henzelf. Verder zouden intelligente mensen er ook vaker in slagen een passende partner te vinden. Volgens Dronkers zijn kinderen alleen beter af na de scheiding bij zeer frequente en ernstige ruzies tussen de ouders.
De theorie van Dronkers is niet nieuw. De socioloog Goode schreef in 1962 al dat er een verband is tussen sociale klasse en scheidingen. Mensen uit een lagere klasse bleken toen eerder uit elkaar te gaan.
Het onderzoek van Dronkers kreeg in 2002 veel aandacht van de media, maar ontving kritiek uit academische hoek. Volgens de sociologen de Graaf en Kalmijn had Dronkers in zijn onderzoek een aantal zaken moeten corrigeren en is de data niet representatief. Zij vinden dat Dronkers onterecht suggereert dat opleidingsniveau iets te maken heeft met intelligentie. Hoewel het in andere landen mogelijk wel opgaat, is Nederland een uitzondering op deze regel.
Dronkers reageerde op de kritiek van zijn collega’s en onderzocht de Europese cijfers. De nieuwe conclusie: hoe méér relaties beëindigd worden in een samenleving, hoe vaker dat voorkomt bij lager geschoolden in vergelijking tot de hoger geschoolden.
Ondertussen zijn Matthijs Kalmijn, Paul de Graaf en ik verder gekomen. Wij zijn het er nu over eens dat nu ook in Nederland tegenwoordig bij het huidige scheidingsniveau er een negatief verband bestaat tussen scheidingskansen en opleidingsniveau. Dat wil zeggen dat lager geschoolde mensen vaker scheiden dan hoger geschoolde mensen. Dat was al zo in de USA en UK, en dat gebeurt nu ook in die Europese landen waar veel wordt gescheiden. Wij zijn het nog niet eens over de preciese rol van intelligentie daarbij of dat het meer het opleidingsniveau is. U kunt dit nalezen in een speciaal nummer van de European Sociological Review 2006, gewijd aan echtscheiding in Europa.
Met vriendelijke groet,
Jaap Dronkers
P.S. Hetzelfde geldt voor samenwonenden
hoe intelligenter, hoe beter geanticipeerd kan worden op tegenvallende verwachtingen, hoe groter het vermogen om te relativeren en hoe groter het vermogen tegenstellingen om te zetten in creativiteit.
En wat is de invloed van het EQ ? Er wordt hier gesproken over 1 soort intelligentie en dat lijkt mij kort door de bocht. Hoewel niet representatief voor dit onderzoek wil ik toch opmerken dat er bijv. ook heel wat huwelijken stranden door bijv. autisme (of aanverwant). Vaak zijn dat zeer intelligente mensen maar hun sociaal/emotionele ontwikkeling verloopt anders. En hoeveel mensen lopen er niet rond zonder diploma maar functioneren wel degelijk op een hoog niveau.