Op Datingfacts zijn al heel wat vormen van relatiebemiddeling de revue gepasseerd. In Carp straat deze maand een artikel over Stichting Alternatieve Relatiebemiddeling, een stichting voor seksuele dienstverlening voor mensen met een lichamelijke of verstandelijke handicap.

Er zijn in Nederland vier stichtingen die zich bezighouden met de seksuele behoeften van gehandicapten. De vrouwen die seksuele dienstverlening bieden krijg een ruime vergoeding en betalen gewoon belasting. Gehandicapten, zwakbegaafden en schizofrenen kunnen op deze manier toch een ‘normaal’ seksleven leiden. Tot voor kort kon je in sommige gemeentes (bijvoorbeeld Zwolle) zelfs subsidie krijgen.

De vraag is: waarom krijgen onaantrekkelijke mensen of mensen met een lage sociale intelligentie geen subsidie? Voor hen is het tenslotte net zo lastig om een partner te vinden.

De naam Markus Frind zal voor frequente bezoekers van deze site niet onbekend klinken. Markus (28) is de oprichter van PlentyOfFish, de grootste gratis datingsite van Amerika. Hij verdient honderdduizenden dollars per maand met zijn gratis site. De enige medewerker van PlentyOfFish is Markus zelf.

Normaal gesproken hebben grote datingsites programmeurs, technici en marketeers in dienst. Al deze functies worden door Frind zélf uitgevoerd. Ongelooflijk, maar waar.

Een Amerikaanse krant ging langs bij multimiljonair Frind. Dit leverde een interessant artikel op voor iedereen die is geïnteresseerd is in het succes van deze gratis datingsite.

Klein geschapen mannen kunnen zich beter niet inschrijven op Match.com. De datingsite lanceerde een geanimeerde reclamespot waarin de hoofdrolspeelster alleen de grootte van de mannelijke geslachtsdelen belangrijk vindt. Een oppervlakige poging van Match om op te vallen in het grote aanbod van datingsites.

Nog gewaagder is  onderstaande reclame waarin fragmenten zitten van dierenseks. De link tussen een vrolijk vrijende panda en online dating lijkt me nogal vergezocht.

Bij een zoektocht op het woord ‘datingsites’ in Google zag ik een advertentie van een slimme fotograaf die haar site via AdWords promoot. Het blijkt te gaan om een advertentie van Adrienne Korzilius, een Amsterdamse portretfotografe.

Op een datingsite krijgen tientallen, soms honderden mensen je foto te zien. Een goede foto verhoogt je kans op reacties. Het verbaast me dus niets dat er vraag naar is naar portretten speciaal voor datingsites.

Waarom is er eigenlijk nog geen datingsite die foto’s verzorgt voor haar leden, bijvoorbeeld in samenwerking met een professionele fotograaf?

Amerikaanse documentairemaker Peter Sacco signaleert een opvallende trend: mensen die verslaafd zijn aan dating. Datingverslaafden vinden het "daten" en ontmoeten van een persoon interessanter dan de persoon in kwestie.

Sacco denkt dat er verschillende redenen zijn dat mensen verslaafd raken aan dating. De meeste mensen spenderen tegenwoordig uren per dag op internet. De dag begint met internet, en eindigt hiermee. Contact leggen met potentiële dates is een lichtpuntje in zo’n eenzame en contactloze dag.

Voor mannen is er nog een speciale reden om veel actief te zijn op datingsites. Ten eerste vinden ze het prettig om naar foto’s van vrouwen te kijken. Contact met een vrouw verhoogt de spanning die hiermee gepaard gaat. Ten tweede raken veel mannen compleet opgewonden door de aandacht die ze krijgen op datingsites. Populair onder mannen is het "windowshoppen", ongedwongen rondkijken op datingsites naar al het vrouwelijk schoon dat zich hier aanbiedt.

Een verklaring voor de vrouwelijke "datingverslaving" geeft Peter Sacco niet.

De nieuwe datingrage in Italië heet Shyno oftewel: t-shirt dating. Sinds enkele weken kun je t-shirts kopen (35 euro) met daarop je persoonlijke code of nickname, waarmee je dan direct staat ingeschreven op Shyno.com. Vervolgens kunnen voorbijgangers die jou zien zitten eensms met jouw code of nummer naar Shyno sturen, die het bericht danweer richting jouw telefoon dirigeren. Vervolgens kun je direct contact opnemen met de ander. Als je niet geïnteresseerd ben dan gooi je het berichtje gewoon weg, en dan is er geen man over boord. Het concept is een uitkomst voor mensen die bang zijn om anderen aan te spreken. De enige angst die je hoeft te overwinnen is eventuele pleinvrees, en dan kan het daten beginnen!

Shyno verwacht eind dit jaar al 200 duizend deelnemers te hebben.

Vanochtend ontving ik een SMS’je met de volgende tekst:

"Hoi lief! Ik zal altijd van je blijven dromen! Elke keer als ik aan je denk slaat mijn hart een slag over…"

Uiteraard stond er – geheel in Valentijnstraditie – géén naam onder deze SMS. Natuurlijk was ik benieuwd naar mijn geheime aanbidder, dus ik besloot het nummer terug te bellen.

Als ik het nummer bel hoor ik een voicemail. Een vrouw vertelt dat dit de voicemail van haar man is. Ze verzoekt me in niet misselijke taal dat ik haar  man met rust moet laten, als ik die ‘bitch’ ben waar haar man de hele liefdesberichtjes naar stuurt!

Volgens mij ben ik slachtoffer van een 1 april grap op Valentijnsdag.

(Wie heeft er nog meer zo’n SMS gehad? Ik ben benieuwd welk bedrijf of persoon hier achter zit.)